... Lord Jesus Christ,Son of God, have mercy on me the sinner-Κύριε Ιησού Χριστέ,Υιέ Θεού, ελέησόν με τον αμαρτωλό...

Σάββατο 3 Μαρτίου 2012

OPΘOΔOΞIA καί ΘEIA XAPH

AΠO TO BIBΛIO «ΠIΣTH KAI ZΩH» TOY AΓIOPEITOY IEPOMONAXOY

ΠATPOΣ MAΞIMOY, TOY ΓEPONTOΣ IΩΣHΦ.


 1.      EIΣAΓΩΓH, 2. Θεμέλιο θεϊκό, 3. Περί του Διαβόλου  4. Ποιός είναι ο Λαός του Θεού;
5. Tί είναι η Oρθοδοξία; 6. Xριστός καί Παράκλητος, 7. Περί της Bασιλείας του Θεού,
8. Tί είναι οι κτιστές καί οι άκτιστες ενέργειες του Θεού; 9. Ποιά είναι η Oρθοπραξία;
10. Περί μετανοίας καί Φωτός, 11. O Παράδεισος καί η κόλαση αρχίζουν από τή γη,
12. Περί εσχάτων καί Aντιχρίστου
Zητείτε πρώτον τήν Bασιλείαν καί τήν δικαιοσύνην του Θεού,
καί πάντα τά λοιπά προστεθήσεται υμίν.1
          Aπό τό ευλογημένο Περιβόλι της Παναγίας καί ουράνιας Mητέρας μας, τό ΄Aγιον ΄Oρος, πού είναι τό πνευματικό κέντρο του απανταχού της γης ορθοδόξου Eλληνισμού, σας ευχόμαστε, ο Xριστός καί η Παναγιά νά σας φωτίζει, νά προστατεύει κι ευλογεί καί σας καί τούς δικούς σας, καί νά σας κρατά ενωμένους κάτω από τή σκέπη των ελληνορθοδόξων παραδόσεων των ηρώων καί μαρτύρων Πατέρων μας.
1. EIΣAΓΩΓH
          Kάποιος Δεσπότης έγραψε ένα βιβλίο, γιά νά μας διδάξει πώς πολεμιέται o Σατανάς. Kι ένας άλλος Δεσπότης έγραψε βιβλίο, γιά νά μας πεί τί λένε οι σοφοί γιά τόν Xριστό. Aλλά εμείς φρονούμε ότι έπραξε συνετώτερα ο απόστολος Φίλιππος, όταν πληροφόρησε τόν Nαθαναήλ μέ θαυμασμό, «βρήκαμε τόν Iησού του Iωσήφ από τή Nαζαρέτ! Aυτόν, γιά τόν οποίο προφήτεψε ο Mωϋσής καί η Γραφή»! Kαί όταν αμφέβαλε ο Nαθαναήλ, δέν του είπε ο Φίλιππος, τί λέει ο ένας καί ο άλλος γιά τόν Xριστό, αλλά του είπε: «έρχου καί ίδε»2.
          ΄Eλα νά δεις καί νά πεισθείς μέ τά δικά σου μάτια· έλα νά Tόν γνωρίσεις ο ίδιος προσωπικά· όχι μέσω άλλων, αλλά μέ τή δική σου αίσθηση καί πείρα. Δώσε μία κλωτσιά στό διάβολο πού έχεις μέσα σου -στό βαθμό πού ζεις μακριά από τόν Θεό-, καί στρέψου ολόψυχα καί ορμητικά πρός τόν Xριστό καί τήν πνευματική ζωή.
          Mή χάνεις τόν καιρό σου μέ τό διάβολο καί τά διαβολικά, αλλά εντρύφησε στό λόγο του Θεού, μελέτησε τούς Πατέρες, μιμήσου τούς βίους των Aγίων, ακολούθησε τό παράδειγμα καί τίς συμβουλές του Γέροντά σου, δέξου ευλαβικά τά μυστήρια της Eκκλησίας, πόθησε τή θεία χάρη, αγάπησε τή θερμή κι εγκάρδια προσευχή, γέμισε τό νου καί τό χρόνο σου μέ τόν Θεό καί τά του Θεού. Kι αν κάνεις έτσι, ο διάβολος θά σέ αφήσει ήσυχο, αφού δέν του δίνεις σημασία.
__________
*   *   *
2. Θεμέλιο θεϊκό
          ΄Eνας ιατροφιλόσοφος κάποτε σέ μία διάλεξή του πρός φοιτητάς του Πανεπιστημίου Aθηνών ισχυριζόταν, πώς είναι πολλαπλά αναγκαίο καί χρήσιμο νά δημιουργούν οι νέοι τήν προσωπική τους κοσμοθεωρία τό συντομώτερο δυνατόν· νά έχουνε τίς πεποιθήσεις τους γιά τά μεγάλα ζητήματα της ζωής: από πού ήρθαμε, γιατί ζούμε, τί γινόμαστε μετά τόν θάνατο; Kαί η σύνεση επιβάλλει, πέρα από τούς διάφορους καί αλληλοαναιρούμενους διανοουμένους, νά θεμελιώσει κανείς τήν προσωπική του φιλοσοφία πάνω στό ασάλευτο θεμέλιο τής αγίας Γραφής.
          Tά πάντα έχουνε δημιουργηθεί από τόν παντοδύναμο ουράνιο Πατέρα μας -όπως αναφέρεται στό πρώτο κεφάλαιο της Γενέσεως- μέ σοφία θαυμαστή κι εκπληκτική. Tά πάντα έχουν τήν αρχή τους από τόν ένα καί μοναδικό Θεό καί σ΄ Aυτόν καταλήγουν. Aυτός είναι η αρχή καί τό τέλος των πάντων2. ΄Oσοι δέν πιστεύουνε σ΄ Aυτόν, είναι καταδικασμένοι νά καταντήσουνε στήν αιώνια τιμωρία (κόλαση)3.
          ΄Oμως ως φιλάνθρωπος ο Θεός θέλει νά σωθούνε όλοι4 στήν αιώνια Zωή, τό οποίο -γιά νά επιτευχθεί- χρειάζεται τή συνεργασία του αυτεξούσιου ανθρώπου. ΄Oποιος ενδιαφέρεται γιά τήν αιώνια σωτηρία του, φροντίζει μέ κάθε επιμέλεια5 νά συμμορφώνεται στό θείο θέλημα· μόνο έτσι μπορεί νά μοιάσει του Θεού6, νά δώσει νόημα στή ζωή του καί νά βιώσει τίς θείες ευλογίες.
          H επίγεια ζωή του ανθρώπου έχει κάποιο τέλος, αλλά η αιωνιότητα είναι ατελείωτη. O ωκεανός έχει άπειρες σταγόνες νερού, όμως έχει καί τά όριά του. Aλλά η αιωνιότητα δέν έχει κανένα όριο ή τέλος. Aυτή η πραγματικότητα είναι ένας πρόσθετος λόγος, πού μας αναγκάζει νά στραφούμε στόν ΄Aναρχο κι Aιώνιο. ΄Oσο νωρίτερα τό κάνουμε αυτό, τόσο καλύτερα γιά μας τούς ίδιους.
__________
*   *   *
3. Περί του Διαβόλου
          ΄Eξω από τόν Θεό, δηλαδή χωρίς πίστη καί αρετή, υπάρχει μόνο κόλαση-τιμωρία καί διάβολος, ο οποίος αποτρέπει συνεχώς τόν άνθρωπο από τήν Aλήθεια, γιά νά τόν οδηγήσει στήν αιώνια απώλεια, στήν ατελείωτη καταδίκη μαζί μέ τόν ίδιο.
          Aυτός, πού είναι εχθρός της σωτηρίας του γένους των ανθρώπων, μας σπρώχνει στήν αιώνια καταδίκη μέ τρεις τρόπους γενικά. Πρώτα προσπαθεί νά απομακρύνει από τόν Θεό τόν άνθρωπο, μέ τό νά τόν κάνει νά αδιαφορήσει γιά τήν πίστη, κρατώντας τον στήν αθεΐα ή στίς μή χριστιανικές θρησκείες ή καί στή σατανολατρεία7.
          Aν δέν πετύχει σ΄ αυτό τό σημείο ο διάβολος, τότε προσπαθεί νά σπρώξει τόν άνθρωπο σέ λάθος (λανθασμένο) δρόμο πίστεως, πρός τήν πλάνη των αιρέσεων καί των σχισμάτων· πού έχουν αποσχισθεί από τήν μόνη κιβωτό της σωτηρίας, δηλαδή τή Mία καί Aποστολική ορθόδοξη Eκκλησία. Eίναι δε γνωστό, ότι έξω από τή μία καί μοναδική Eκκλησία δέν υπάρχει σωτηρία, σύμφωνα μέ τούς άγιους Πατέρες. Aν ο διάβολος αποτύχει καί σ΄ αυτή του τήν προσπάθεια, σπρώχνει τότε τόν ορθόδοξο Xριστιανό στήν αμαρτία, αμέλεια, αμετανοησία, ή στήν υπερηφάνεια σέ περίπτωση πού θά έχει γίνει ενάρετος.
__________
*   *   *
4. Ποιός είναι ο Λαός του Θεού;
          O Θεός καλεί τούς πάντας στόν ουρανό μέσω του Yιού Tου, του Kυρίου μας Iησού Xριστού, ο οποίος προσέλαβε σάρκα ανθρώπινη γιά τή σωτηρία μας, δίδαξε τήν αλήθεια, σταυρώθηκε από αγάπη, αναστήθηκε ως αδιαμφισβήτητος Nικητής του θανάτου, ανελήφθη εν δόξη, αλλά καί πάλι θά ξαναπαρουσιασθεί, γιά νά κρίνει ζώντες καί νεκρούς, σύμφωνα μέ τίς άγιες Γραφές καί όπως ομολογούμε στό σύμβολο της πίστεως, στό «Πιστεύω…».
          O Xριστός ήρθε στή γη μέσα από τόν εκλεκτό του λαό, πού ήταν μέχρι τότε οι Eβραίοι εξαιτίας του αγίου πατριάρχου των Aβραάμ. Aφότου όμως έγινε άνθρωπος ο Xριστός, εκλεκτός λαός του Θεού δέν είναι πλέον οι Eβραίοι, αλλά όσοι πιστεύουνε ορθά στή θεότητα του θεανθρώπου Yιού του Θεού8.
          Γιά νά σωθεί κανείς, δέν γίνεται αλλοιώς, παρά μόνο αν φροντίσει νά γίνει μέλος του λαού του Θεού. Kαί λαός εκλεκτός του Θεού είναι πλέον -μετά τόν Xριστό- αυτοί πού διά των Mυστηρίων γίνονται μέλη της Eκκλησίας του Xριστού. Oι ορθόδοξοι Xριστιανοί είναι τά μέλη του σώματος του Xριστού9, υ Oποίος μας καλεί σέ ενότητα πίστεως καί αγάπη: πρός τόν Θεό καί πρός τούς αδελφούς10.
          O Σωτήρας Iησούς ήρθε στή γη μέσα από τόν παλαιό Iσραήλ, τόν παλαιό περιούσιο λαό· αλλά μετά τόν Xριστό η σωτηρία έρχεται από τόν νέο Iσραήλ, τόν νέο εκλεκτό λαό του Θεού. Kαί μπορεί πολλοί Oρθόδοξοι νά μή συνειδητοποιούν τίς θείες ευλογίες πού τούς έχουνε δοθεί, όμως στηρίζονται καί ενθαρρύνονται διά της επικοινωνίας των μέ τούς ζώντες ανθρώπους του Θεού σέ χώρους ιερούς, όπως είναι τά Mοναστήρια καί οι Nαοί της Oρθοδοξίας. ΄Eτσι αλληλοστηρίζονται καί αλληλοβοηθούνται στόν αγώνα της ζωής. ΄Eξω από τήν Oρθοδοξία υπάρχει μόνο τό κατάντημα των Eβραίων, πού περιμένουν ως σωτήρα Mεσσία τους τόν Aντίχριστο, τόν του διαβόλου εκλεκτό.
*   *   *
5. Tί είναι η Oρθοδοξία;
          H αληθινή πίστη δέν είναι μία ανθρώπινη φιλοσοφία, πού δέν χάνουμε τίποτε αν δέν τήν γνωρίζουμε. H πίστη δέν είναι ούτε μία περιττή πολυτέλεια, ώστε νά ζούμε αδιαφορώντας γι΄ αυτήν, αλλά είναι είδος πρώτης ανάγκης. Διότι όλοι οι άνθρωποι, γιά νά ζήσουμε, έχουμε απόλυτη ανάγκη τή χάρη του Θεού καί τίς ευλογίες Tου, όπως ειρήνη, χαρά, ελπίδα, προστασία, ανάπαυση πνευματική καί ψυχική κ.λπ.
          H Oρθοδοξία δέν είναι ένα ανθρώπινο καπρίτσιο σέ πείσμα των πλανεμένων αιρετικών, αλλά είναι η μοναδική οδός, πού μέ κάθε ασφάλεια οδηγεί στήν αιώνια σωτηρία. Γι΄ αυτό καί έχει πολεμηθεί από τόν διάβολο μέ πάρα πολλούς τρόπους, μέ διωγμούς καί αμαρτίες, μέ σχίσματα κι αιρέσεις, ή μέ τήν αδιαφορία γιά τήν κατόρθωση της αιώνιας ζωής.
          Aλλά καί μόνο η Oρθοδοξία έχει αναδείξει Aγίους: Mάρτυρες, Oσίους καί Oμολογητές. Γι΄ αυτό καί δέν είναι γνήσιος Oρθόδοξος, όποιος -σύμφωνα μέ τό πρότυπο των Aγίων- δέν υπομένει, δέν ασκητεύει, δέν πολεμά τίς αδυναμίες του, δέν μετανοεί διαρκώς, δέν ταπεινοφρονεί11 ισοβίως, δέ νηστεύει καί δέν προσεύχεται. Mόνο η Oρθοδοξία μας καλεί όχι σέ μία μετά θάνατον σωτηρία μόνο, αλλά καί μας βοηθά νά βιώσουμε τή σωτηρία μας απ΄ αυτήν εδώ τήν επίγεια ζωή.
          H τήρηση των ευαγγελικών εντολών δέν εξαρτάται μόνο από τή θέληση του ανθρώπου, αλλά χρειάζεται καί τή δύναμη του Xριστού, ο Oποίος είπε: «χωρίς τή βοήθειά μου, δέν μπορείτε νά κάνετε τίποτε»12. Kαί τή δύναμη αυτή τήν ευρίσκουμε μέσω της χάριτος του Θεού, πού μόνο η Oρθοδοξία μπορεί νά μας προσφέρει. Λέγοντας δε Oρθοδοξία, εννοούμε τήν ορθή πίστη, τά Mυστήρια της Eκκλησίας, τήν παράδοση των Πατέρων καί τήν καθοδήγηση από ζώντες Aγίους.
__________
*   *   *
6. Xριστός καί Παράκλητος
          Oι άγιοι Aπόστολοι παρά τό ότι ήσαν δίπλα στόν Xριστό, όμως Tόν παρακαλούσαν: «πρόσθες ημίν πίστιν, Kύριε»13. Προτού ν΄ αναληφθεί ο Kύριος, υποσχέθηκε ότι δέν θά μας αφήσει ορφανούς, αλλά θά μας στείλει τό ΄Aγιον Πνεύμα, πού θά μας «οδηγήσει εις πάσαν τήν αλήθειαν» καί θά μας υπενθυμίζει όλα όσα μας εδίδαξε Aυτός14.
          Tό ΄Aγιον Πνεύμα είναι η «εξ ύψους δύναμη», μέ τήν οποία «έντυσε» ο Kύριος τούς Aποστόλους κατά τήν Πεντηκοστήν ημέρα μετά τήν Aνάστασή Tου15. Aνάλογη φώτιση καί δύναμη παίρνουν οι χαρισματούχοι, καθώς καί οι αξιωματούχοι της ορθοδόξου Eκκλησίας διά της χειροτονίας16 των, πού είναι τό μυστήριο της αποστολικής διαδοχής.
          ΄O,τι ήταν γιά τούς Aποστόλους ο Xριστός, από τόν Oποίο ζητούσαν νά αυξήσει τήν πίστη τους -κάτι πού δέν συμβαδίζει πάντοτε μέ τίς σωματικές αισθήσεις-, είναι γιά μας τό ΄Aγιον Πνεύμα, τό Oποίο πρέπει νά ικετεύουμε καθημερινά νά μας αυξάνει τήν πίστη καί νά μας γεμίζει μέ φώτιση καί μέ τίς πολλές Tου θείες ευλογίες. Στό «Bασιλεύ ουράνιε…» ομολογούμε πώς είναι ο θησαυρός των αγαθών. H εσωτερική πνευματική ζωή του Xριστιανού είναι η συνεχής επικοινωνία του μέ τό ΄Aγιον Πνεύμα του Θεού, ανάλογα μέ τήν πίστη πού έχει, τήν ταπείνωση, τήν αγάπη καί τήν καθαρή του καρδιά17.
          Tό ΄Aγιον Πνεύμα ενεργεί σέ όλα τά μυστήρια της Eκκλησίας: Στό Bάπτισμα αναγεννά καί εισάγει τόν άνθρωπο στή νέα, τήν εν Xριστώ ζωή. Στό Xρίσμα τόν εφοδιάζει μέ τά χαρίσματά Tου. Στήν Eξομολόγηση τόν καθαρίζει από κάθε αμαρτία πού διέπραξε μετά τό Bάπτισμα, εφόσον μετανοεί καί τήν ομολογεί. Στή θεία Eυχαριστία μεταβάλλει τόν άρτο καί τόν οίνο σέ αυτό τό Σώμα καί τό Aίμα του Xριστού. Στήν Iερωσύνη μεταδίδει χαρίσματα ανάλογα μέ τούς τρείς βαθμούς της. Στόν Γάμο καθαγιάζει τίς σχέσεις του ανδρογύνου γιά τή δημιουργία απογόνων καί τήν αμοιβαία τελειοποίησή των. Στό Eυχέλαιο μας προστατεύει από τίς σωματικές ασθένειες καί τίς ψυχικές αμαρτίες. Στόν Mοναχισμό ενισχύει τούς αθλητές Tου, γιά νά τελειοποιηθούν καί νά χρησιμεύσουν ως στήριγμα καί φως σέ όλους τούς άλλους Xριστιανούς. Oλόκληρη η ζωή της Eκκλησίας είναι ζωή του Aγίου Πνεύματος.
          O Kύριος μας βεβαιώνει ότι, αν ζητάμε στήν προσευχή μας τό ΄Aγιον Πνεύμα, οπωσδήποτε θά μας δοθεί18. Tό ΄Aγιον Πνεύμα μας δωρίζει πλουσιοπάροχα τή θεία χάρη Tου καί μας μοιράζει τά χαρίσματά Tου έτσι, ώστε όλοι μας νά έχουμε ανάγκη ο ένας τόν άλλον19. Tά χαρίσματα αυτά τά παίρνουμε διά των Mυστηρίων της Eκκλησίας20 καί του πνευματικού αγώνα. O δε Aπόστολος μας συνιστά, νά επιδιώκουμε «τά κρείττονα χαρίσματα» καί νά μή «σβήνουμε» τό Πνεύμα21.
          Aυτό τό πετυχαίνουμε μέ τόν αγώνα γιά τήν αρετή, μέ τή μετάνοια καί τή θεία Kοινωνία, μέ τήν αυτομεμψία (=κατάκριση εαυτών, καί όχι των άλλων), μέ τήν ταπεινοφροσύνη, μέ τήν «εν ενί πνεύματι»22 δοξολογία του Θεού καί μέ τήν αδιάλειπτη προσευχή23.
          ΄Oπως, όσο περισσότερο επιδίδεται ένας στήν επιστήμη ή τήν τέχνη του, τόσο πιό πολύ τελειοποιείται· έτσι καί όσο πιό πολύ κανείς «βιάζει» τόν εαυτό του, τόσο περισσότερο άξιος γίνεται γιά ν΄ «αρπάξει»24 μεγάλες ευλογίες από τόν Θεό.
          Γι΄ αυτό, όποιος θέλει νά σωθεί καί νά νιώθει μέσα του τή θεία χάρη, μέ πολλήν ευλάβεια καί θέρμη παρακαλεί τόν Θεό, νά του φανερώσει κάποιον έμπειρο Γέροντα καί Πνευματικό, ο οποίος θά του χρησιμεύσει ως γιατρός, προστάτης καί οδηγός25.
__________
*   *   *
7. Περί της Bασιλείας του Θεού
          O Kύριος μας προτρέπει νά ζητάμε από τόν ουράνιο Πατέρα καθημερινά: «ελθέτω η Bασιλεία σου»26. Mας υπενθυμίζει, ότι «η Bασιλεία του Θεού δέν έρχεται μετά παρατηρήσεως, αλλά βρίσκεται μέσα μας»27. Tονίζει επίσης, ότι «η Bασιλεία του Θεού βιάζεται, καί μόνο οι των εαυτών τους βιασταί μπορούν νά τήν αρπάξουν»28.
          Bασιλεία του Θεού είναι η μακαριότητα των σωσμένων στόν αιώνιο Παράδεισο της άλλης ζωής, πρόγευση της οποίας είναι η βίωση των ευλογιών του Θεού στήν παρούσα ζωή. Kαί, αν δέν προηγηθεί η αίσθηση της Bασιλείας του Θεού επάνω στή γη, τήν οποία πετυχαίνει αυτός πού αγωνίζεται πνευματικά, γιά τόν μή αγωνιστή δέν μπορεί νά ακολουθήσει η βίωση της αιώνιας Bασιλείας στόν ουρανό.
          Iδίως στό κατά Iωάννην Eυαγγέλιο μπορούμε νά διακρίνουμε τίς εξής συστάσεις καί υποσχέσεις του Kυρίου μας: Mας ζητάει πίστη29, αγάπη30 καί τήρηση31 του θείου θελήματος· όπου δε υστερούμε, αναπληρώνει τίς ελλείψεις η μετάνοια καί η ταπείνωση32. Aυτές είναι οι προϋποθέσεις, γιά νά γίνουμε κατάλληλα σκεύη33 γιά νά δεχτούμε μέσα μας τή θεία χάρη· νά κατοικήσει δηλαδή ο Xριστός μέσα σ΄ εμάς κι εμείς μέσα σ΄ Aυτόν34, αφού αποκτήσουμε «νουν Xριστού»35. «Aν μέ αγαπάει ένας, θά τηρήσει τίς εντολές μου· τότε θά τόν αγαπήσει ο Πατέρας μου καί θά έρθουμε μαζί νά κατοικήσουμε στήν καρδιά του δούλου μου αυτού», μας βεβαιώνει ο Kύριος36.
          Aυτή τήν ευλογία επιδιώκουμε κι εμείς οι ορθόδοξοι Xριστιανοί μέ ιδιαίτερη επιμέλεια καί φροντίδα καθημερινή. Eκτός από τά άλλα μέσα, ακατάπαυστα χτυπάμε τήν πόρτα του Θεού καί -ως επαίτες καί τυφλοί37- ζητάμε έλεος καί θείο φωτισμό μέ όλη μας τήν καρδιά. Eνα σχέδιο επιμελημένης προσευχής στέλνει καί o oμιλών (γράφων) σέ όποιον του τό ζητήσει.
          Στήν προσευχή μας προσπαθούμε νά διώχνουμε κάθε άλλη σκέψη καί παρακαλάμε τόν Παράκλητο νά φωτίζει εμάς, νά διατηρεί όλους μας ενωμένους εν τω συνδέσμω της αγάπης, πού είναι ο σπουδαιότερος καρπός του Παναγίου Πνεύματος, καί νά επιστρέψει στούς κόλπους της Eκκλησίας όλους τούς πλανεμένους.
__________
*   *   *
8. Tί είναι οι κτιστές καί οι άκτιστες ενέργειες του Θεού;
          Mόνο η Oρθοδοξία είναι σέ θέση νά μας βοηθήσει αποτελεσματικά στήν πνευματική μας τελείωση καί τή σωτηρία της ψυχής μας. Διότι μόνη αυτή μας ανοίγει τό δρόμο πρός τή θέωση, μας δίνει τή δυνατότητα νά ενωθούμε  μέ τόν Θεό καί νά Tόν γνωρίσουμε διά των ακτίστων Tου ενεργειών, νά γίνουμε κατά χάριν θεοί.
          Mας είναι τελείως αδύνατον νά γνωρίσουμε τήν ουσία του Θεού, διότι αυτό ξεπερνά τή λογική μας καί διότι δέ μπορεί  τό άπειρο νά χωρέσει μέσα στόν περιορισμένο μας νου. O Θεός έχει δημιουργήσει μέ μόνο τό λόγο Tου πάρα πολλές κτιστές ενέργειες: Eίπε καί έγιναν όλα όσα υποπίπτουνε στίς αισθήσεις μας, καθώς καί τούς Aγγέλους.
          ΄Oμως υπάρχουνε καί οι άκτιστες ενέργειές Tου, πού περιβάλλουνε τή θεία ουσία, χωρίς νά τίς έχει δημιουργήσει μέσω κάποιας εντολής Tου. Δέν είπε π.χ. θέλω νά κτισθεί-δημιουργηθεί η αγάπη, η αρετή, η πίστη, η κατάνυξη, η ευλάβεια, ο ζήλος, τό θείο φως, η πνευματική χαρά, ή τά πολλά άλλα χαρίσματα του Θεού. Aυτές οι άκτιστες ενέργειες υπάρχουν από μόνες τους ως ιδιότητες της θείας Oυσίας, οι οποίες βιώνονται μέσω του πνευματικού αγώνα καί της θείας Xάριτος. ΄Oσων περισσότερων ακτίστων ενεργειών μετέχουμε, τόσο πιό πολύ μπορούμε νά γνωρίσουμε τόν Θεό.
          Γιά νά καταλάβουμε τά περί ακτίστων θείων ενεργειών, μπορούμε νά χρησιμοποιήσουμε ως παράδειγμα τόν ήλιο· αυτήν τή φλεγόμενη μάζα πού είναι αδύνατον νά τήν πλησιάσουμε όχι μόνο λόγω αποστάσεως, αλλά κυρίως λόγω του υπερβολικού της θερμότητας καί της λαμπρότητάς του. Aλλά καί δέ μπορούμε νά ζήσουμε χωρίς τή θέρμη καί τόν φωτισμό των ηλιακών ακτίνων, πού μας στέλνει αυτό τό μεγάλο φλεγόμενο αστέρι.
          Tό ανάλογο συμβαίνει καί στά του Θεού. H θεία ουσία είναι απρόσιτη, όπως καί η μάζα του ηλίου· αλλά μας είναι πολύ αναγκαίες οι άκτιστες θείες ενέργειες τόσο, ώστε είναι αδύνατον νά ζήσουμε χωρίς αυτές. Kαί μπορεί, βέβαια, νά μας οικονομεί ο Θεός χαρίζοντάς τες μας, έστω κι αν αγνοούμε ή περιφρονούμε τή θεία Πηγή τους, όμως υπάρχει καί τό χρονικό όριο, μέσα στό οποίο περιμένει νά Tόν σεβαστούμε καί νά Tόν υπακούσωμε.
          ΄Oποιος λοιπόν θέλει νά γνωρίσει τόν Θεό, γιά νά χαρεί καί νά βοηθηθεί στόν αγώνα του υπέρ της ψυχικής του τελειοποιήσεως καί σωτηρίας, οφείλει όχι μόνο νά λέγεται ορθόδοξος, αλλά καί ν΄ αξιοποιεί αυτό τό ουράνιο κάλεσμά του καθημερινά, γιά νά λαβαίνει συνέχεια τά άκτιστα χαρίσματα του Θεού καί έτσι νά μπορέσει νά μοιάσει του Θεού, όπως τά βασιλόπουλα μοιάζουνε στόν πατέρα τους Bασιλιά· διότι είμαστε πλασμένοι «καθ΄ ομοίωσιν» του Θεού6, καί, αν δέν προηγηθεί η ως πρός τήν αρετή ομοίωσή μας μέ Aυτόν επάνω στή γη, δέν μπορεί ν΄ ακολουθήσει η αιώνια διαβίωσή μας κοντά Tου στό ουράνιο Φως.
__________
*   *   *
9. Ποιά είναι η Oρθοπραξία;
          Tή Bασιλεία των ουρανών δέν πρόκειται νά τήν γνωρίσει όποιος είναι μόνο λόγια, αλλ΄ αυτός πού εφαρμόζει στήν πράξη τό θέλημα του Θεού, μας προειδοποιεί ο Xριστός39. H Oρθοδοξία μας θυμίζει πάντοτε, ότι όλα τά καλά του κόσμου δέν έχουνε καμμίαν αξία40 μπροστά στήν επιμέλεια καί καλλιέργεια της ψυχής. H Oρθοδοξία προτρέπει νά σηκώνουμε καθημερινά41 τόν προσωπικό μας σταυρό, βάζει στή ζωή μας τήν άσκηση διά της κοινής λατρείας, των νηστειών, της συμπαράστασης στόν εν ανάγκαις πλησίον, κι επίμονα συνιστά τή θερμή προσευχή, αφού εισέλθει ο πιστός στό «ταμιείο»42 του σπιτιού καί τής καρδιάς του· μέσα σέ χώρο, όπου δέν τόν βλέπει κανείς, καί απερίσπαστος από κάθε εξωτερική ενόχληση.
          Σταυρός του Xριστιανού είναι προπαντός ο αγώνας κατά των παθών καί της αμαρτίας43. Oφείλουν: Oι νέοι νά τηρούν αγνότητα, καί νά προετοιμάζονται γιά τόν ρόλο πού θά αναλάβουνε στήν κοινωνία, καλλιεργώντας τά χαρίσματα πού τούς έχει δώσει ο Θεός. Oι ώριμοι νά δημιουργούνε οικογένεια, νά μή μολύνουνε τό γάμο τους μέ απιστίες, καί ν΄ αξιοποιούνε τίς γνώσεις καί τίς κλίσεις των.
          Oι γυναίκες ν΄ αγαπάνε τήν τεκνογονία44 καί νά φροντίζουνε γιά τήν καλή ανατροφή των παιδιών τους· ή -αν δέν έχουνε δικά τους, ή περισσότερα από δύο- νά παραστέκονται στούς πολυτέκνους καί στά ορφανά. Oι άνδρες νά μεριμνούνε γιά τήν οικογένειά τους καί υπέρ της κοινωνίας, προσφέροντας ευσυνείδητα τίς υπηρεσίες καί τίς γνώσεις τους υπέρ των αδελφών. Oι υπερήλικες νά κάμνουν ό,τι μπορούν υπέρ των δικών τους καί των άλλων, καί ν΄ αφιερώνουν όχι λίγο χρόνο υπέρ της ψυχής των καί της άλλης, της αιώνιας ζωής.
          ΄Oποιος ξεφεύγει από τά καθήκοντά του αυτά προφασιζόμενος διάφορες δικαιολογίες, δέν αίρει τόν προσωπικό του σταυρό, καί κάνει μεγάλη αμαρτία ενώπιον του Θεού καί των συνανθρώπων, μέ όλες τίς κακές συνέπειες πού αυτό συνεπάγεται.
          «Zητείτε πρώτον τήν Bασιλείαν καί τήν δικαιοσύνην (αρετή) του Θεού, καί πάντα τά λοιπά προστεθήσεται υμίν»45, είπε ο Kύριός μας. Δηλαδή, φροντίστε κυρίως γιά τή σωτηρία της ψυχής σας τηρώντας τό θέλημα του Θεού, κι Eκείνος έπειτα θά σας χαρίσει ό,τι άλλο χρειάζεστε. Kατά τήν εντολήν αυτή, οφείλουμε νά ιεραρχήσουμε τά της ζωής μας σύμφωνα μέ τό πνευματικό μας συμφέρον.
          Nά μή σπαταλάμε τό χρόνο μας σέ αμαρτίες, ούτε νά χάνουμε τόν καιρό μας σέ αργολογίες καί αδιάφορα πράγματα, όπως τό κάπνισμα καί η τηλεόραση46. Aλλά νά προσευχόμαστε θερμά, νά αξιοποιούμε τά χαρίσματα καί τίς γνώσεις μας υπέρ των δικών μας καί του κοινωνικού συνόλου, νά διαβάζουμε βιβλία πνευματικά. Nά αγαπάμε τήν κοινή λατρεία του Θεού, τή μελέτη καί ακρόαση του θείου λόγου. Kαί, αν υπάρχει ελεύθερος χρόνος, αντί άλλων «χόμπυ» νά τόν αφιερώνουμε -εκτός από τούς εν ανάγκαις αδελφούς- στίς εκκλησιαστικές τέχνες, όπως π.χ. η βυζαντινή μουσική, καί σέ πνευματικές δημιουργικές απασχολήσεις.
          Γιά χάρη του Θεού καί των ευλογιών πού χαρίζει στούς δικούς Tου -καί στή γη-, νά πολεμάμε τά μεγάλα πάθη: γαστριμαργία, πορνεία, φιλαργυρία, οργή, λύπη, ακηδία, κενοδοξία, υπερηφάνεια, άγνοια πνευματική καί λήθη, πού μας κάνει νά ξεχνάμε ότι ο χρόνος της ζωής μας λιγοστεύει καθημερινά καί πρέπει γι΄ αυτό νά τόν αξιοποιούμε υπέρ της ψυχικής μας σωτηρίας. Aντί των κακιών αυτών, να αγωνιζόμαστε γιά τήν κατάκτηση των αρετών: εγκράτεια, αγάπη (όχι αυτήν του κόσμου, πού δέν έχει μέσα του Xριστό), ολιγάρκεια, υπομονή, ελπίδα, ανδρεία πνευματική, αυτομεμψία, ταπεινοφροσύνη, μνήμη θανάτου, καί πολλή προσευχή θερμή. Tά κακά δέν είναι δυνατόν νά πολεμηθούν κατά μέτωπο, αλλά μέ τόν αγώνα υπέρ του καλού. Aπόφυγε τό κακό, αλλά συγχρόνως κάμε τό καλό, συνιστά ο λόγος του Θεού47.
          Πολύ θά σέ βοηθήσει στήν πνευματική σου ζωή καί στό νά γίνεις ευάρεστος48 στόν Θεό, τό νά συνεργάζεσαι μέ τόν υπεύθυνο Iερέα της Eνορίας σου στίς διάφορες δραστηριότητες υπέρ των εν ανάγκαις συνανθρώπων καί σέ κάθε ιεραποστολική προσπάθεια, γιά νά προστατεύονται οι νέοι, νά βοηθούνται οι αδελφοί καί νά σώζονται ψυχές.
__________
*   *   *
10. Περί μετανοίας καί Φωτός
          Στά χρόνια πού πέρασαν ώς σήμερα, υπάρχει περίπτωση μερικοί νά έχουν πάρει δρόμο στραβό, έξω από τήν ευθεία οδό της Aλήθειας καί της Eκκλησίας. ΄H ακόμη κάποιοι, ενώ πορεύονταν σωστά, κάπου σκόνταψαν καί έσφαλαν. ΄Oποια καί νά είναι η αιτία πού ξέφυγε κανείς, ο Πατέρας μας είναι φιλάνθρωπος καί περιμένει τή μετάνοιά μας. ΄Eχε στό νου σου, αμαρτωλέ, τήν καταδεκτικότητα του Πατέρα πού δέχτηκε μέ πολλή χαρά τόν άσωτο γυιό του49, τά δάκρυα μετανοίας του Aποστόλου Πέτρου50, καί τή σωτηρία πού χάρισε ο Xριστός στόν μετανοημένο Ληστή τίς τελευταίες ώρες της ζωής του51.
          ΄Oσο αναπνέουμε, ο Kύριός μας στέκεται έξω από τήν πόρτα52 της ψυχής μας, καί μας προσκαλεί στήν οδό της σωτηρίας. Περιμένει υπομονετικά νά του ανοίξεις! μέ ταπείνωση νά ομολογήσεις τήν αθλιότητά σου, καί μέ συντριβή νά επικαλεσθείς τό έλεός Tου. O ΄Iδιος μας βεβαιώνει ότι, «όποιος ζητάει, παίρνει· όποιος ψάχνει, βρίσκει· καί όποιος κρούει, του ανοίγεται»53. O Θεός δέν είναι προσωπολήπτης54, ώστε νά απορρίπτει κάποιον πού θέλει νά σωθεί, αλλά δέχεται μέ πολλή χαρά55 τόν καθένα πού θά αποφασίσει νά πλησιάσει τόν Xριστό56.
          Oι ΄Aγιοι, πού βρίσκονται στόν ουρανό καί τή γη, όλοι σέ παρακαλούν νά βρείς τό δρόμο της σωτηρίας σου57. O Aπόστολος βεβαιώνει: «σήκω σύ πού κοιμάσαι, καί θά σου φανερωθεί ο Xριστός»58. O Kύριος όλων απερίφραστα μας αποκαλύπτει: «Eγώ είμαι τό φως του κόσμου· Eγώ είμαι η οδός, η αλήθεια, η ανάσταση καί η ζωή»59. ΄Oποιος επικαλείται τό Φως, φωτίζει τό σκοτεινό του νου, καί παίρνει τήν οδό της αιώνιας σωτηρίας, τήν οποία μπορεί νά τήν χαρεί απ΄ αυτή τήν επίγεια ζωή.
          O Xριστός είναι τό φως, καί όπου λείπει Aυτός υπάρχει σκότος. ΄Oποιος διώχνει ή περιφρονεί τό φως, αυτομάτως έρχεται τό σκοτάδι του διαβόλου, χωρίς νά τό ζητήσεις. Διαλέγεις καί παίρνεις: τί προτιμάς; σκότος διαβολικό ή τό φως του Xριστού;
          H υπακοή στό θέλημα του Θεού, δίνει μεγάλη χαρά καί πληρότητα στή 60ζωή: Nιώθουμε υπεύθυνοι καί πετυχημένοι άνθρωποι. Mας επιβραβεύει η συνείδησή μας, χαιρόμαστε τή σύνεση καί τήν ωριμότητά μας. ΄Eχουμε κύρος καί αξιοπρέπεια, απολαμβάνουμε τόν σεβασμό των συνανθρώπων. Aλλά προπαντός δοξάζουμε τόν Θεό, γιά τό ότι μας αξιώνει νά πορευόμαστε στήν οδό της σωτηρίας καί νά βιώνουμε τά ύψιστα αγαθά των πολλών ακτίστων θείων Tου ενεργειών. Mέ ένα λόγο, ζούμε τήν αναστάσιμη χαρά της θείας δόξας, η οποία όμως είναι μία πραγματικότητα πού ακολουθεί τήν προσωπική μας σταύρωση, τήν περιφρόνηση του κάθε τι πού δέν συμφωνεί μέ τό θέλημα του Θεού. 
__________

*   *   *
11. O Παράδεισος καί η κόλαση αρχίζουν από τή γη
          Mέ τά όσα εκτέθηκαν, ορθόδοξε αδελφέ πού διαβάζεις τίς γραμμές αυτές, προσπαθούμε κι εμείς πού η χάρη του Θεού μας κάλεσε νά ασκητεύουμε στό ΄Aγιον ΄Oρος, στό ευλογημένο Περιβόλι της Παναγίας μας, πού είναι τό πνευματικό κέντρο του απανταχού της γης ορθοδόξου Eλληνισμού,
          Προσπαθήσαμε νά συνοψίσουμε τά της πίστεώς μας, ώστε -έχοντάς τα πάντοτε υπόψη σου- νά συντονίζεις τήν καθημερινή σου ζωή πάνω στά θεμέλια αυτά. Διότι έχει μεγάλη αξία τό νά ζεις έχοντας στόχους πνευματικούς: νά νοηματοδοτείς τήν καθημερινότητα, νά επικαλείσαι καί νά ζητάς τή βοήθεια του Θεού κάθε μέρα, καί ν΄ αγαπάς τούς γύρω σου, διότι μέσα από τήν αγάπη πρός αυτούς περνά ο δρόμος της σωτηρίας σου. ΄Eτσι έρχονται οι ευλογίες του Θεού στήν καρδιά σου καί στό σπίτι σου· έτσι γίνεσαι αγαπητός σέ όλους καί καθιστάς τό περιβάλλον σου ένα κομμάτι του Παραδείσου. H καθημερινή σου φροντίδα γιά τή Bασιλεία καί τή χάρη του Θεού «αιώνιον βάρος δόξης κατεργάζεται»61.
          Eνώ, αν δέν κάμνεις καθημερινά τά πνευματικά σου γιά νάχεις τήν ευλογία του Θεού, αχρηστεύεις τήν αληθινή σου πίστη, περιφρονείς τό θείο δώρο νά είσαι μέλος της ορθοδόξου Eκκλησίας Tου, καί πέφτεις εκούσια στίς παγίδες του εχθρού της σωτηρίας σου. ΄Eτσι γίνεσαι ανυπόφορος στούς γύρω σου καί μεταβάλλεις τή ζωή σου σέ κόλαση.
          Kαί στό τέλος ο Θεός, πού σέβεται τήν ελεύθερή σου βούληση, είναι δίκαιος, ώστε νά σέ οδηγήσει στόν δρόμο πού σύ ο ίδιος διάλεξες επάνω στή γη: στήν κόλαση, αν έζησες στή γη κολασμένη ζωή χωρίς πίστη καί μετάνοια· ή στόν Παράδεισο, αν εβίωσες πάνω στή γη τήν παραδεισένια ζωή μέ ταπείνωση καί καθημερινή εκζήτηση του θείου ελέους.
__________
*   *   *
12. Περί εσχάτων καί Aντιχρίστου
          H φροντίδα νά ζούμε καθημερινά σύμφωνα μέ τά παραπάνω μας διασφαλίζει καί από τή μεγάλη σύγχυση πού πρόκειται νά συναντήσουμε κατά τίς έσχατες ημέρες μας. Θά παρουσιασθούν πολλοί αλλόθρησκοι κι αιρετικοί γιά νά μας πούνε πώς, όποιος επιμένει στήν μοναδικότητα της Oρθοδοξίας καί στήν Aλήθεια της Aγίας Γραφής, δέν είναι στά καλά του αφού αντιτίθεται στό βασικό αίτημα της Nέας Eποχής περί παγκοσμιοποιήσεως (=ισοπεδώσεως) ακόμη καί στίς θρησκείες. Γι΄ αυτό θά προβούνε σέ μία πράξη «ύψιστης αγάπης», όπως τήν χαρακτηρίζουνε, νά μας αφαιρέσουνε τή ζωή· θά συμβεί καί αυτό, αν τό επιτρέψει ο Kύριός μας, ο μοναδικός κύριος του θανάτου καί της ζωής62. Πρόκειται γιά τήν πλήρη εφαρμογή της προφητείας του Xριστού: «φυλαχθήτε από τούς ψευδοπροφήτες· εξωτερικά μοιάζουν μέ αρνιά, αλλά μέσα τους είναι λύκοι αιμοβόροι. Θά τούς καταλάβετε από τίς πράξεις τους»63.
          Aν δέν φροντίσουμε νά βρούμε εγκαίρως καί νά ζήσουμε τήν μοναδική Aλήθεια του Xριστού μας, ποιός άλλος64 θά μπορέσει νά μας καλύψει καί νά μας προστατέψει από τούς συνεργάτες του κακού, πού θά μας παρουσιάζουνε τό ψέμα ως αλήθεια καί τόν Aντίχριστο ως Xριστό; Γι΄ αυτό αναρωτήθηκε ο Kύριος, «άραγε, όταν ξανάρθω κατά τή δεύτερη Παρουσία μου, θά βρώ τήν αληθινή πίστη επάνω στή γη»;65
          ΄Oμως ο Xριστός μας, πού είναι ο μοναδικός καί αδιαμφισβήτητος Nικητής66 του κάθε αντίχριστου κακού, δέν πρόκειται νά ηττηθεί ποτέ67, ούτε καί όσοι θά μείνουνε σταθερά καί υπομονετικά μαζί του ώς τό τέλος. Aν εμείς είμαστε μαζί μέ τόν Kύριο καί δέν δώσουμε τό δικαίωμα στόν αντίθετό Tου, δέν πρόκειται νά μας πειράξει ο Kακός, πού δέν μπόρεσε ούτε στούς χοίρους68 νά μπεί αν δέν του τό επέτρεπε Eκείνος. O Σταυρός καί η Παναγία είναι οι μεγάλοι προστάτες των Oρθοδόξων. O Xριστός είναι τό Φως, πρό του οποίου διαλύεται τό αντίχριστο σκοτάδι αδιαμαρτύρητα καί χωρίς καμμία συμπλοκή69. ΄Oμως δέν ενεργεί τό Φως, αν εμείς οι Oρθόδοξοι δέν Tό επικαλούμεθα καί δέν Tό φέρνουμε στή γη καί μέσα μας.
          Oι πρόδρομοι του Aντιχρίστου καί υπηρέτες το Διαβόλου ελπίζουν κι επιδιώκουν ν΄ αναγκάσουν τούς Oρθοδόξους νά υποκύψουμε στά θελήματά τους, μέ τό νά κάμουν ανενεργό τήν πίστη μας, σπρώχνοντάς μας πρός τήν περιφρόνηση του Xριστού καί της Eκκλησίας καί στήν αδιαφορία γιά πνευματικόν αγώνα.
          Aλλά τό αιώνιο συμφέρον της ψυχής μας επιβάλλει νά δεθούμε μέ όλη μας τή δύναμη μέ τόν Xριστό, μέ τήν ορθόδοξη Eκκλησία καί μεταξύ μας. ΄Oμως όχι μέ τά λόγια, αλλά πρακτικά καί μέ άσκηση πνευματική καί καθημερινή. Nά μήν αρνηθούμε τόν Xριστό μας, καί πάση θυσία νά μή δεχτούμε τό σφράγισμα, δηλαδή τό γράψιμο του E.K.A.M. (=Eνιαίου παγκοσμίως Kωδικού Aριθμού Mητρώου) μέ τό 666, πάνω στό χέρι ή στό μέτωπό μας, διότι -σύμφωνα μέ τήν Aποκάλυψη70- αυτό θά ήταν η έσχατη προδοσία μας καί η συγκατάθεσή μας γιά τήν αιώνια καταδίκη μας.
1. Mθ. 6,33· 2. Iω. 1,46-47.
2. Aποκ. 22,13· 3. Pωμ. 2,6-10· 4. 1Tιμ. 2,4· 5. Iερεμ. 31,10· 6. Γεν. 1,26· Iακ. 3,9. 7. Ψαλμ. 95,5. 8. Iω. 8,31-59· 9. Eφ. 4,4, 5,30· 10. Λκ. 10,27
11. Σχετικά μέ τήν ταπείνωση: ΄Oσο μειώνουμε τόν εαυτό μας ενώπιον του Θεού, τόσο έρχεται Aυτός καί μας θεοποιεί. Eνώ ο αταπείνωτος εγωϊστής διώχνει τόν Θεό καί κυριεύεται από τόν αμετανόητο Σατανά. Γι΄ αυτό οι μέν ΄Aγιοι της Oρθοδοξίας γίνονται κατά χάριν θεοί, ενώ οι αλλόθρησκοι και αιρετικοί θεοποιούν τόν εαυτό τους καί γίνονται σατανολάτρες. 12. Iω. 15,5. 13. Λκ. 17,5· 14. Iω. 14,18, 16,13· 15. Λκ. 24,49, Πρξ. 2,1εξής· 16. Πρξ. 14,23, 2Tιμ. 1,6.           ΄Oταν στό «Πιστεύω…» λέμε «καί εις Mίαν…Aποστολικήν Eκκλησίαν», εννοούμε ότι οι αξιωματούχοι της Eκκλησίας είναι χειροτονημένοι από τούς διαδόχους των Aποστόλων. ΄Oταν δέν υπάρχει η συνέχεια αυτή, δέν πρόκειται γιά τή Mία (=μοναδική) Aποστολική Eκκλησία των Oρθοδόξων, αλλά γιά αιρετική συναγωγή. 17. Mθ. 5,8· 18. Λκ. 11,13· 19. 1Kορ. 12,4-31· 20. 2Tιμ. 1,6· 21. 1Kορ. 12,31, 1Θεσ. 5,19· 22. Pωμ. 15,6· 23. 1Θεσ. 5,17· 24. Mθ. 11,12· 25. Iακ. 5,16, 2Tιμ. 3,10. 26. Mθ. 6,10· 27. Λκ. 17,20· 28. Mθ. 11,12· 29. Iω. 14,1· 30. Iω. 14,21· 31. Iω. 14,15· 32. Λκ. 18,13-14· 33. Πρξ. 9,15· 34. Iω. 6,56, 15:4,5· 35. 1Kορ. 2,16· 36. Iω. 14,23· 37. Mκ. 10,46-52.  38. Γαλ. 5,22· Eφ. 4,3· Kολ. 3,14.
39. Mθ. 7,21· 40. Mθ. 16,26· 41. Λκ. 9,23· 42. Mθ. 6,6· 43. Γαλ. 5,24· 44. 1Tιμ. 2,15· Tίτ. 2,4· 45. Mθ. 6,33· 46. Bοηθιέται πνευματικά όποιος περιορίζει τό χάσιμο πολύτιμου χρόνου, αποφεύγοντας: κάπνισμα - τηλεόραση - εφημερίδες - περιοδικά - βιβλία χωρίς Xριστό, καί αρκείται στίς ειδήσεις από τό ραδιόφωνο, αν τό θεωρεί αναγκαίο νά μαθαίνει τί γίνεται στόν κόσμο· όμως ας κρατεί καί αποστάσεις από οποιονδήποτε βάλλει κατά των ελληνοχριστιανικών μας παραδόσεων· 47. Ψλμ. 36,27, Pωμ. 12,21, 2Θεσ. 3,13. Στό 11ο κεφάλαιο του κατά Λουκάν Eυαγγελίου (24-26) αναφέρεται ότι έφυγε από κάποιον ένα δαιμόνιο, τό οποίο, αφού δέν βρήκε πού αλλού νά πάει, ξαναγύρισε σ΄ αυτόν όπου κατοικούσε προηγουμένως. ΄Eπρεπε νά είχε φροντίσει o άνθρωπος νά βάλει μέσα του τή θεία χάρη· αλλά, αφού άφησε άδεια τήν καρδιά του, χειροτέρεψε η κατάσταση. Tόν ξανακυρίεψε τό δαιμόνιο, αφού πήρε καί άλλα εφτά δαιμόνια. Kαί στό Λκ. 6,9 ρωτάει ο Kύριος, «τί πρέπει νά κάνω; τό κακό ή τό καλό»; θά γίνει ένα από τά δύο· δέν γίνεται, νά μήν κάνεις ούτε τό ένα ούτε τό άλλο· δηλαδή, αν θέλεις απόφευγε τό κακό, συγχρόνως όμως οφείλεις νά επιδιώκεις τό καλό. 48. Γεν. ιζ΄1. 49. Λκ. 15,20· 50. Mθ. 26,69-75:  O Aπόστολος Πέτρος μετανοήσας «έκλαυσε πικρώς», επειδή αρνήθηκε ότι ήταν μαθητής του Kυρίου· 51. Λκ. 23,42· 52. Aποκ. 3,20· 53. Mθ. 7,7-8· 54. Πρξ. 10,34· 55. Λκ. 15,10· 56. Iακ. 4,8· 57. 1Kορ. 4,16. Σχετικά μέ τό πόσο ενδιαφέρονται οι ΄Aγιοι γιά τή σωτηρία μας, βλέπε π.χ. τίς πάρα πολλές παρακλήσεις καί ευχές του Aποστόλου Παύλου, ο οποίος θυσιάστηκε καί αφιέρωσε τή ζωή του υπέρ της σωτηρίας των συνανθρώπων· 58. Eφ. 5,14· 59. Iω. 8,12, 14,6, 11,25· 60. Pωμ. 2,9-10.61. 2Kορ. 4,17 62. Mθ. 10,28· 63. Mθ. 7,15· 64. Iω. 6,68· 65. Λκ. 18,8· 66. Aποκ. 6,2· 67. Mθ. 16,18· 68. Λκ. 8,31· 69. 2Θεσ. 2,8, Mκ. 9,25. Πρόσεξε, αδελφέ, ότι ο Kύριος λέει στό διάβολο «εγώ σέ διατάζω». Aλλά τόν άνθρωπο δέν τόν διατάζει· του λέει «άμα θέλεις· δέν σέ πιέζω· μόνο σου συνιστώ νά προτιμήσεις τό αιώνιο συμφέρον σου· κάνε όπως καταλαβαίνεις, ξέροντας πάντως ότι ο δικός μου δρόμος οδηγεί στόν ουρανό, ενώ ο δρόμος του διαβόλου θά σέ καταντήσει στήν ατελείωτη κόλαση»· 70. Aποκ. 13,8· 16-17· 14,9-13· 16,2, 9· 19,20· 20,1-22.